het is gelukt!
"Where are you guys going?" vroeg de Deense grenswacht die m'n paspoort besturdeerde.
"We're going to the North cape" zei ik, zoals ook op hetrallybordje achter de ruit stond.
"To the North Cape, in this piece of crap?!" zei de bebaarde man plagerig. "Well yeah, it has held up for the last 27 years, I'll keep going!" zei ik maar, terwijl ik hem niks vertelde over de druppelende waterpomp of het totale gebrek aan power om fjorden op te rijden.
Gelukkig hebben we die vent ongelijk kunnen bewijzen! De auto's hebben het ontzettend goed gedaan, en dit is een van de bijzonderste reizen die ik ooit gemaakt heb!
De 28e reden we vanuit Nederland weg met twee andere 205s, ook van 19-jarigen met een liefde voor ouwe, Franse auto's. Ik had gelukkig mijn neef als copiloot, en zo reden we de eerste dag 700+ km naar Denemarken.
De andere twee jongens had ik dankzij instagram en de 205-club ontmoet, en zijn zowaar net zo zeldzaam autonerderig als ik ben! Zij hadden allebei 1.4 generations, waarvan eentje tijdelijk zonder catalysator, dus ik was we redelijk vaak de bezemwagen en pakezel met m'n zwaar beladen 1.1...
Na Denemarken reden we de brug naar Malmö over (kostte zo'n 90,- , zucht...) en zaten we op dag twee in de Zweedse regen.
's nachts bleek dat we ons 'kamp 205' in een kuil hadden gebouwd, en dat onze tenten op een haar na overstroomd waren!
Steeds verder en verder reden de drie vreemde eendjes in de bij noordelijker, tot de Zweedse Naaldbossen de E45 oneindig omhelsden...
Op een camping, ik geloof dat 3 0f 4, kwam de totaal lazarus Zweede jeugd aangestrompeld. We weigererden de 1,5 Aperol maar, omdat we toch moesten rijden, en hoopen daarna met rust gelaten te worden. nope, niet dus.
Opeen lazerdstraalde een eland van een vent dwars door onze heg, om daarna te blijven liggen. We staarden verbouwereerd naar wat er vlak naast ons gebeurde, en maaken in het Nderlands een grapje over dit theater.
De Eland kon daar blijkbaar minder om lachen, omdat hij een kwartiertje later zijn dronken lijf met een noodgang op ons af lanceerde! Hij schampte de grijze auto, en werd daaarna door zijn vrienden tegen de grond gepind om hem te kalmeren.
De auto had niks, maar wij zijn toen maar wel midden in de nacht verder gereden, op naar de eerste nacht in een 205. De stoelen zijn natuurlijk heerlijk zacht, dus dat slapen viel al met al best mee, behalve dat de zomerzond daar nauwelijks onder gaat.
Wildkamperen was echt een gouden greep, (foto 4) met prachtige uitzichten als kers op de goedkope taart.
En hoe goedkoop kon het worden? In Noorwegen was alles flink duurder dan nederlands, maar de grootste kostenpost viel mee: Benzine. ondanks alle bagage haalde Philippe soms we 1:25, en nooit minder dan 1:21!
Des te verder we reden, des te minder er was: stadjes werden schaarser en lelijkjer, en plaatsnamen werdern steeds leuker!
Bij het heerlijk genaamde gehucht Jokkmokk reden we de poolcirkel over, na duizenden kilometers asfalt en grindwegen.
Op dag 7 reden we over de toendra eindelijk Noorwegen in!
In Alta hadden we de laatste stop vor de kaap: zo dischtbij, maar nog steeds dik 220 km terijden over pokkeweggetjes...
De kaap zelf was een heel speciale plek: Het rafelrandje van ons continent was grijs, ruw, en extreem winderig! Na uren rijwerk haalden we ons doel, een bezoekerscentrum op de diepe klif.
Grappig genoeg is dit bastion juist heel normaal en gezellig, met z'n barretje, bioscoop, souvenors, en de beroemde globe uit 1977.
's nachts hebben we op de kaap geslapen, in de eeuwgige dag. De auto wordt dan constand door de wind heen en weer gerukt, dus het slapen was er niet heel best.
De terugweg over de E6 was het meest indrukwekkende deel van de tocht, met fjorden, gletsjers, rendieren en tunnels.
Bergpassen zijn met 60 pk dan alleen echt geen feest meer, en met een gewond koelsysteem wilde ik onnodig veel toeren maken juist vermijden...
Wat is er dan nog met die waterpomp? Geen idee, maar hij lekte nog steeds! Het is steady en voorspelbaar- zo'm 100 ml/ 100km- maar onder die schaduwwolk rijd je wel altijd.
Er is goed mee te rijden, maar hij moet maar wel echt naar 205totaal voor een fixm, hopelijk is het een kwestie van een nieuwe pakking of de boutjes beter aandraaien
Zuidelijker in noorwegen rijden er opeens heel veel EV's rond. Zeker in Bergen, de tweede stad van het land, rijd je opeens met je 27 jaar ouwe stadsautootje tussen de Tesla's, Leafs, Kona's, en andere stroomvreters. 205s zijn volledig uitgestorven, voor zover ze in Scandinavië verkocht zijn. Een stuk of drie Noren hadden er eentje, of hebben er hun eerste meters mee gereden, maar zo'n colonne als wij hadden is zeldzamer dan satésaus in een Noorse supermarkt.
Met die bordjes hadden we wel een hoop bekijks, en over het algemeen vindt iedereen het leuk!
Na Bergen reden we door naar Kristiansand, de laatste stop in scandinavië. We pakten de boot naar Denemarken, en reden met 130 door tot aan Duitsland. We spleten toen na tweeënhalve week met elkaar alles beleefd te hebben weer op, en gingen onze eigen weg weer. Ik bracht m'n neef terug naar zijn familie in Groningen, en reed de volgende dag weer vermoeid terug naar zuid-Holland.
Opvallend genoeg houden de meeste SUV's in nederland totaal geen rekening met een auto als deze, en was elke rotonde of oprit, hoeveel toeren ik ook maakte, weer een 'gezellige' re-introductie in ons landje...
Maar eind goed al goed, Philippe heeft het hooel goed gedaan!
Als ik er iets van geleerd zou hebben, is het wel dat je een megalomaan idee als dit gewoon moet uitvoeren, het lukt op zijn eigen manier altijd wel!
En nog belangrijker: zelfs de kleinste, nietigste auto's -of dingen in het algemeen- kunnen véél meer dan je ooit van ze zou mogen verwachten!
Een goedkoop Frans stadrakkertje, ontworpen in 1977, kan zelf's zo'n monstertocht maken, dat blijft bijzonder.
Ik wil een hoop klussen om hem nog wel netter te maken, dat heeft hij wel verdiend.
Na de waterpomp en een sterretje in de voorruit wil ik de vloeistoffen nog verversen, samen met een heel goor luchtfilter en benzinefilter.
Verder wil ik bij Wilfred ook maar even testen of m'n toerentelleblok werkt, wan dat zou toch echt heel erg fijn zijn!
De gedeukte achterklep staat ook op de lijst om vervangen te worden, en aan het interieur kan er ook nog een hoop beter (miss wil ik stoelen van een 205 automatic, dat zou vast mooi zijn).
. Op naar de sloop.
