Affijn,
Mijn linker achterdeur, daar begon het vandaag mee :
Ik ga de slechte plekken weghalen, en houd niets over.......
Alleen het raamrubber houdt de deur in model.
Ik ga eerst een klein stukje in de deur lassen, dan heb ik weer onderling verband.
Het stukje in de vorm gebracht, nu is de deur weer een geheel met de raamomlijsting.
Ik kan nu de deur weer aanhelen met stukjes plaat. Eigenlijk net zo als met de RA deur van Féline.
Tja, dan repareer ik de binnenkant, en dan valt er aan de buitenkant weer wat uit......
Dat dan ook meteen maar even repareren, ik ben nu toch bezig.....
Zelfde recept : ook hier puzzelen met kleine stukjes. Ook de buitenkant van de raamomlijsting is
aan herstel toe.
Toen dat af was, viel mijn oog op een slechte plek in de linkerachter spatbordrand : zucht....
Ook maar even maken.
Nu dacht ik dat ik klaar was.
Even mijn deurrubber goed leggen in de felsrand van de carrosserie.
Oei, daar zit wat roest.
Het zal toch niet............
Ja, hoor. Wéér een slechte plek. Ik ben nu toch bezig, meteen maar even repareren.......
Ik wordt er soms moedeloos van.
Maar het is weer voor elkaar. Ik vind het lassen geen vervelend werk, maar soms denk ik weleens :
ik koop een Trabant, die is van kunststof.......
Ik beschouw vandaag als een oefenrondje. Want de Rally van Rudie heeft ook een verrassing :
Daar is ook nog wel wat aan te bakken !
Zo'n 104 is net de Eiffeltoren, als je denkt dat je er bent, dan begin je gewoon opnieuw met onderhoud.
104 ?, hoezo 104 ?!....... ja, waarom eigenlijk NIET een 104 ?