"plaatsvervangende trots"
Verplaats je eens in de nu volgende situatie; zeer goede vriend meld doodleuk gisteren " ooooh ja ik heb er een mooie klassieke Peugeot bij gekocht, jij bent wel leuk met camera's maak even een proefritje en maak gelijk wat foto's ik heb het druk en moet werken".
Ik ben niet gauw op mijn mondje gevallen maar was nu toch even perplex, eigenlijk moet je in zo'n situatie, gewoon je poot stijf houden; kom nou! gebeurt niet!, geen denken aan!, maar ja ik ben een week watje dus heb ik mijn hand over mijn hart gestreken, je doet tenslotte wat voor vrienden niet waar.
Vanochtend met veel tegenzin, toch maar schoorvoetend langs gegaan, en dan sta je ineens oog in oog met een verblindend mooie 504Coupe, een automatique notabene, wat een plaatje.
Ik probeerde er nog voorzichtig onderuit te komen met een schuchter "weet je wel zekerrrrrr?" Nou bij die laatste "r" heb ik mijn zin maar niet eens meer afgemaakt.
Instappen, starten en de roffel van de 4-cyl, streelde mijn oortjes fluweelzacht. Na 900 meter had ik natuurlijk al meteen spijt als haren op mijn hoofd, en de zon scheen ook nog, nou ja iemand moet het doen.....
Maar dan veranderen je gevoelens wat een zalige auto, een prachtig interieur, nog helemaal smetteloos, rijk en luxe aanvoelend velours. Daarna treed er 2-strijd op, tenslotte ben je toch op pad met de nieuwe bruid van een ander (en ze was nog in het wit gekleed ook!),
het heerlijke lentezonnetje deed de rest, samen met de altijd sprookjes-achtige omgeving rond Haarzuilens, Kockengen, Breukelen etc.
Na een kilometertje of 10 betrapte ik me er op dat ik deuntjes begon te fluiten, daarna op allerlei mooie plekjes gestopt en sneeuwwitje op deze heerlijke lente-zaterdag gefotografeerd.
Bij terugkomst nog even een bakkie gedaan en verhalen met een dikke laag Peugeot-visserslatijn uitgewisseld. Bij vertrek werd me nog nageroepen, "nou ik lees het vanavond wel op het forum", [de echte trotse eigenaar is een meelezer op ons fantastische forum vandaar...],
Tssjaaaa en nu zit ik hier, de minst mooie foto's plaats ik hier voor een impressie, maar er zitten foto's bij die zou je zo op een kalender kunnen plaatsen, ware het niet dat ik persoonlijk niet zoveel heb met kalenders......
Maar goed het feit ligt daar dat ik vandaag heb gepronkt met anders man veren, en het voelde fantastisch
Nogmaals dank Jos, en sneeuwwitje zien jullie nog weleens terug op het ene of andere evenement in de toekomst,
groeten Arie-Jan