Inleiding
De naam Heuliez is in 1 van mijn eerdere betogen reeds voor bij gekomen. Door de keuze voor een bijzonder Heuliez product deze keer, komt de rijke historie van dit carrosseriebedrijf nogmaals en nu uitgebreider aan bod.
Heuliez heeft zich altijd gekenmerkt door grote veelzijdigheid, of het nu prototypes of hoogst exclusieve automobielen betreft of het bouwen van autobussen. Ook het bouwen van levensreddende voertuigen en met name ambulances is altijd een belangrijke tak van Heuliez geweest.
Prototypes en teasers bouwen voor bepaalde merken is Heuliez ook nooit uit de weggegaan. Ook op het bebied van cabriolet en later harde klapdaken heeft Heuliez aardig wat know-how opgebouwd. Denk bijvoorbeeld nog eens terug aan de 407 Macarena van nog maar een paar jaar geleden, ook deze was bij Heuliez ontstaan.
Renault R4 Decouvrable Heuliez décapotée 1980
Wat een gezellig Quatrelletje is de door Heuliez onderhanden genomen Renault 4 eigenlijk. Met vrij weinig aanpassing werd er van deze publiekslieveling een geinige decouvrable gemaakt. Motorisch werden er geen kunstgrepen toegepast, wel wat verstevingingen tussen de dakbogen om de carrosserie niet te veel te laten torderen en ter ondersteuning van het doek wanneer het roldakje gesloten was.
Het grote taxatie boek van “de onschatbare klassieker” verklapt niet veel over een productieaantal of de originele nieuwprijs in die tijd, ondanks de aparte vermelding. De niet malse prijzen die nu worden geindiceerd, geeft aan dat de Heuliez variant inmiddels zeer gezocht is. Dusdanig dat men voor imitatie moet waken.
Voor een exemplaar in concoursstaat (A) ligt de prijs aan de onaangename zijde van de 10.000 Euro inmiddels. Uiteraard komt dit mede door het feit dat er in de productie periode tussen maart 1980 en eind 1984 niet al te veel exemplaren zijn gebouwd van de speciale 4.
Heuliez –verleden en heden;
Het was Adolphe Heuliez die het bedrijf oprichtte in 1920, in eerste instantie als wagenmaker, en de eerste werkzaamheden waren dan ook aan rijtuigen en koetsen.
De eerste auto werd in 1925 gebouwd en was een speciale carrosserie op basis van een Peugeot 177b. Al in 1932 werd de eerste buscarrosserie vervaardigd op een Panhard onderstel. Men onderkende al snel dat met de bouw van bussen en speciale voertuigen ook zeker een goede boterham verdiend kon worden maar ook reputatie en naamsbekenheid opgebouwd.
De bus en bedrijfswagentak zou altijd een belangrijke rol blijven spelen binnen het bedrijf.
Heuliez Bus
Het meest bekend werd Heuliez met de bouw van bussen en touring cars. Deze tak werd in een aparte dochter van het bedrijf ondergebracht met de naam Heuliez-bus. In de jaren ’50 en ’60 reseluteerde dit ook in veel aparte en exclusieve bouwsels in kleine series of one-offs. Voor Heuliez bus werd een apart bedrijfsonderdeel opgericht waar ook de speciale carrosserie varianten en bijvoorbeeld ook de ambulance-bouw in onder werd gebracht. Renault nam in 1998 de meest aandelen van dit onderdeel over, waarna in 1999 Irisbus werd opgericht een joint-venture tussen Renault en Iveco. Heuliez-bus werd hier in ondergebracht, waarna tot aan 2002 gestaag meer aandelen van Renault naar Iveco zijn over gegaan. Inmiddels is Irisbus en daarmee ook Heuliez-bus volledig in handen van Iveco.
Huzarenstukjes van Heuliez
Door de jaren heen heeft het huis Heuliez meer dan prachtige automobiele creaties afgeleverd en op de voor- of achtergrond in sommige gevallen een belangrijke rol gespeeld bij de tot standkoming van seriemodellen van diverse merken.
Weingen weten dat Heuliez eigenlijk de Ami break bedacht en zelfs prototypes heeft vervaardigd in een tijd dat de Ami6 berline maar matig scoorde bij het publiek wegens de niet al te grote bagageruimte en vooral de negatieve C-stijl die niet iedereen kon bekoren. Heuliez liet handig zien wat de andere mogelijkheden waren, heel opvallend, in het prototype zie je zelfs nog de oorspronkelijke daklijn terug als je goed kijkt!.
Maar Heuliez speelde daarna vaker een rol bij de tot stand koming van breaks voor Citroën. Ook bij de totstandkoming van de BX break, de XM- en de Xantia break had Heuliez de hand. Zelfs voor het ontwerpen van de GS –break werd Heuliez geraadpleegd, echter die keer alleen voor advies.
Zelfs van de AX werd een prototype van een kleine break gemaakt maar deze heeft nooit het productie stadium gehaald. Mogelijke reden omdat de markt op dat moment [nog]niet zat te wachten op een kleine estate.
Ook dit is Heuliez: XM sedan
Als er 1 auto is die gebouwd had moeten worden maar het productie stadium onterecht nooit gehaald heeft dan is het wel de Peugeot 309 break. Alles aan deze auto is helamaal in harmonie. Erg netjes afgewerkte lijnen en een vloeiende en logische opbouw van de carrosserie. Het had de 309 die niet onder een erg gelukkig gesternte geboren is een enorme boost kunnen geven. Anderzijds ook wel weer begrijpelijk, Peugeot had de 309 toegeschoven gekregen als een tienermeisje een huilbaby, oftewel ze wisten absoluut niet wat ze er mee aanmoesten. Bovendien waren de middelen tot een minimum verdampt door de overname van Simca/Chrysler.
Maar toch blijft het enorm jammer, deze auto had een kans meer dan verdiend. Kijk en oordeel zelf en denk daarbij aan het segment van bijvoorbeeld de vroege 323 combi’s daar had de 309 estate zeker in thuis gehoord.
Heuliez en Simca
In de hoogtijdagen van Simca en ook nog wel enige tijd daarna, heeft Heuliez ook zijn creativiteit botgevierd op modellen van dit inmiddels verloren gegane merk. Ook hier een wisselende selectie tussen zeer fraaie modellen waarvan iedereen verzucht, dat er hier best wel meer van gebouwd hadden mogen zijn, tot aan resultaten waarvan je met afgrijzen vast moet stellen dat het een heuze verspilling van plaatstaal en verf is en dat het een ware “verschutting” is dat dit ooit gebouwd is [en alles daartussen in natuurlijk]. Waarbij je ook weer voorzichtig om moet gaan met dingen die onder de noemer smaak vallen want die verschilt voor iedereen.
De Simca 1100 als beach /fun voertuig is zeker aardig te noemen en geeft een knipoog naar het buggy tijdperk, maar de Simca 1500 Coupe mag zeker opvallend en weinig bekend genoemd worden.
Wat te denken van de station-variant van de Chrysler Simca 1307/1308??? Helemaal niet slecht als je het zo en-profile ziet. Simca heeft nooit erg royaal in zijn break- en station uitvoeringen gezeten en ook deze studie heeft het daglicht (helaas) nooit gezien.
Goede tijden, slechte tijden
Bij een bedrijf als Heuliez waar de automobiele emotie tot een kunst werd verheven liggen de pieken en dalen dicht bij elkaar. Het bedrijf heeft moelijke periodes al in het verleden gekend, soms te wijten aan niet al te goede bedrijfsvoering en minder goede keuzes. Andere perioden kenden weer grote voorspoeid en bloei. Dat dit soort pieken en dalen heel dicht bij elkaar kunnen liggen blijkt wel uit het feit dat Heuliez erg succesvol was met de bouw van de 206CC waarvan er meer dan 350.000 van de band liepen, maar kort daarna aan de (tegenvallende) Opel Tigra Twin top bijna ten onder ging, hierdoor moest er in oktober 2007 zelfs surseance van betaling aangevraagd worden voor de productie divisie van personenauto’s.
Schaalmodel;
De groene open R4 van Heuliez stamt uit een inmiddels helaas (voortijdig) beeindigde kiosken-serie. Wat jammer dat deze serie zo snel weer van het toneel verdwenen is. De keuze voor de modellen waren zeker goed te noemen, daarbij waren de mogelijkheden nog lang niet uitgeput. Bij bedrijven als Journaux is al niets meer te vinden van deze kiosken-serie en staat deze al niet meer op de website.
Op modelauto beurzen is dit modelletje, nummer 13 uit de serie nog wel te krijgen. De kleur keuze is ook al iets wat opvalt, aangezien vermoedelijk dit de meest verkochte kleur van de R4-Heuliez is, en tevens de kleurstelling waarin de auto in de brochure is afgebeeld.
In he totaal waren er 10 kleuren verkrijgbaar, waarvan ik geen namen heb kunnen terugvinden.
Wat valt er verder nog over het schaalmodelletje te zeggen; in iedergeval is er goed gekeken naar het origineel in 1/1. We zien op het voorscherm de beschermingbeugels naast de clignoteur waar alle Heuliezzen mee uitgerust waren. Ook de licht-grijze grille en portier bescherming die begin jaren ’80 hoogmodern waren op de 4-tjes en tot het einde van het productie stadium zijn gebleven, zijn zeer waarheidsgetrouw weer gegeven. Hulde voor zoveel oog voor het detail.
Tijdens de eerste fase van de ‘R4-Mythique collection’ werden van veel modellen een tweede uitvoering gemaakt, zo ook van deze Heuliez. Het betreft hier een gesloten versie in een grijsmetallic kleurstelling, welke abonnees als welkomsgeschenk konden krijgen. Ook deze is nog hier en daar te vinden als wordt het al lastiger. Ik heb van internet een foto van deze andere variant geplaatst.
Het schaalmodel is voorzien van een kenteken uit het Dept. 50, Manche aan de Normandische kust. Het fragiele blik van het viertje zal het zwaar gehad hebben in de zoute lucht rondom Cherbourg en Coutances. Reden te meer om nog even te genieten van alle foto’s van de echte exemplaren en die in de maatstaf 1 op 43.
Graag tot een volgende keer,
verzamelaarsgroet,
Arie-Jan
kijk maar eens naar de belijning
Over de SM's heeft in een CitroExpert een heel artikel gestaan, met enkele van de hierboven getoonde foto's. Helaas heb ik geen scanner meer, anders zou ik het kunnen posten. Als ik de CE's na zou pluizen kom ik op Citroën-basis vast nog wel meer bussen en one-off's van Heuliez tegen.
