Het tweede deel van het drieluik van rally –snoeken laat de lichtblauwe DS23 zien die deelgenomen heeft aan de Rally du Maroc.
Ten opzichte van het model dat in editie I de revue passeerde en die uit ’68 was heeft de DS inmiddels een facelift ondergaan. Het front is voorzien van dubbele koplampen waarvan de binnenste exemplaren mee draaien met instuur bewegingen. Beide schijnwerpers zijn achter een ovaal glas geplaatst.
Ook in deze hoedanigheid en ondanks dat het concept van de DS inmiddels behoorlijk “in de dagen” begon te komen konden er nog zeker bewonderenswaardige successen bijgeschreven worden op de CV van de godin.
Aangezien 1 van de gewaardeerde forumvrienden recentelijk zijn bewondering uitsprak over een foto zonder flitser en met een decortje geef ik graag nog een keer gehoor aan dit verzoek.
Raymond Ponnelle – Pierre de Serpos
Een opmerkelijke combinatie de equipe Ponnelle- de Serpos. Raymond Ponnelle was hoewel de naam Frans klinkt van Marokaanse afkomst en werd 11 november 1950 geboren in Casablanca. Samen met de tactisch slimme navigator Pierre de Serpos nam hij aan een groot aantal rallies deel, waarbij de Rally du Maroc telkens het speerpunt was. In de jaren 70/71/72/73/75/76 kwam het duo aan de start telkens met gebruikmaking van Citroëns DS. In het jaar ’74 werd er overigens geen RdM verreden. De uiteindelijk behaalde resultaten waren van wisselende strekking. Werd in 1970 en 1971 de finish niet gehaald wegens achtereenvolgens een afgebroken veerpoot en motorschade, mocht het duo zich in 1972 juist verheugen over een schitterende 3e plaats overall. Ook 1974 was glorieus met een 4e klassering, zeker als je bedenkt dat het duo gebruik maakte van semi-fabrieksmateriaal en qua behandeling en specificaties in de schaduw stond van de echte Citroën fabrieksrijders zoals Bob Neyret. Vervolgens resulteerde de deelname in 1975 en 1976 nog in de posities 25 en 30.
Overigens was Raymond Ponnelle er al vroeg bij. Al op 17 jarige leeftijd wist hij in 1967 de rally du Maroc te winnen, toen nog als navigator van Robert La Caze in een Simca Aronde.
Rally du Maroc
De Rally du Maroc was een marathon-rally achtig evenement, vergelijkbaar met de Safari Rally. Je zou het een soort Dakar voorloper kunnen noemen, maar dan schop ik misschien tegen schenen.
De eerste editie van de Rally du Maroc werd al in 1934 georganiseerd. Tot aan 1988 keerde Rally du Maroc met een onregelmatig patroon terug op de kalenders. Uiteraard werd er tussen 1937 en 1950 geen rally georganiseerd om de bekende reden. Ook tussen 1955 en 1967 zat een groot gat, evenals tussen 1976 en 1985. In de jaren 1973, 1975 en 1976 telde het evenement zelfs mee voor het wereldkampioenschap.In 1988 valt het doek voor de Rally of Morocco, wat de laatste jaren de officiele naam is. De laatste winnaars zijn Descamps/Gautheron met een Opel Manta 400. Peugeot weet in 1975 en 1976 te zegevieren met de 504.
Zelfs Citroën weet nog eenmaal de hoofdprijs naar zich toe te trekken in het voorlaatste jaar 1987 met de legendarische Visa Chrono. Tja het kan verkeren….
Het 1973 evenement:
De editie van 1973 is een mijlpaal; de 16e uit de historie. De organisatie heeft voor het eerst in haar geschiedenis de WRC status weten te behalen. Aldus is het het 5e evenement op de kalender van dat jaar. De rally wordt gehouden van 8 t/m 13 mei en gaat over 27 klassementsproeven, zowel verhard als gravel. De klassements-proeven nemen 1.210km in beslag, de totale rally tussen de stages is wel 5.300km.
Bovendien wordt de rally gekenmerkt door een fiks aantal doorwaadbare plaatsen, een mode verschijnsel in die tijd en min of meer in het leven geroepen voor het maken van mooie beelden en om de media aandacht die dan nog opkomend is
te gemoet te komen. (sommige automerken zijn hier duidelijk minder blij mee om voor het oog van de camera “nat” te gaan……..)
De Citroën is hierbij sterk in het voordeel vanwege het feit dat de auto’s een paar centimeter verhoogd kunnen worden door de actieve vering die de DS zo bekend heeft gemaakt. Andere concurrenten zijn minder blij met natte voeten. Naar verluidt haalt geen van de Fiat’s Coupe op eigen kracht de overkant bij een vrij brede rivier bedding. De rally is dat jaar een heuse slijtageslag. Slechts dertien van de 66 gestarte equipes zien daadwerkelijk de voor hen gezwaaide zwart/wit geblokte vlag.
Ook van de dat jaar debuterende Citroëns GS-sen komen geen van beide aan de finish, de dan nog aanwezige kinderziektes resulteren in mechanische pech. Overigens zou de GS nooit de successen van de DS weten te evenaren, zowel door de mindere bouw kwaliteit, de toegenomen concurrentie en doordat Citroën simpelweg minder van fabriekswege aan rally evenementen deelneemt.
Voor nog een ander merk eindigt de 1973 Rally du Maroc in een groot tranendal: Peugeot. Aan geen van de 5 van fabriekswege ingeschreven auto’s gaat het pechduiveltje voorbij. Uitgerekend de privedeelname van het team Claudine Trautmann/ Marie-Pierre Palayer weet de 10e plaats te behalen en daarmee zelfs het laatste WK punt binnen te slepen. AUWWW.
De Alpine A110 van Bernard Darniche is ongenaakbaar en wint op dominante wijze. Een overzicht van de finishplaatsen 1 t/m 8 waarin maar liefst 4! DS-en voorkomen;
1: Bernard Darniche / Alain Mahe - Renault Alpine A110
2: Bob Neyret / Jacques Terramorsi- Citroën DS 23
3: Richard Bochinek / Sepp-Dieter Kernmayr- Citroën DS 23
4: Raymond Ponnelle / Pierre de Serpos- Citroën DS 23
5: Jean-Pierre Nicolas/ Michel Vial - Renault Alpine A110
6: Bjorn Waldegard / Fergus Sager- Fiat Abarth 124 Rallye
7: Jean-Luc Therrier / Christian Delferrier - Renault Alpine A110
8: Jean Deschazeaux / Jean Plassard - Citroën DS 23
Dichte wielkasten
In tegenstelling tot de ‘67er DS 21 die vorige keer behandeld werd heeft de Citroën DS23 van Ponnerelle de gewone gesloten achterwielkasten zoals die op een standaard DS ook te zien waren. Dit hield in dat bij het wisselen van een achterwiel de centrale bevestigingsbout van het achterscherm losgedraaid moest worden. Opzich een handeling van niks die ook nog eens gecompenseerd werd dat de DS in principe geen echte krik nodig hadden maar een vaste steun waarbij het wiel met behulp van het hydro-pneumatische systeem van de grond kwam. Psychologisch lijkt het echter dat de DS-sen hierbij in het nadeel zouden kunnen zijn tot een deelnemer met een gewone ruim toegankelijke wielkast.
Filmpje!
Gezien de erg positieve reacties op deel I (zowel hier op het forum als dit keer heel leuk ook daarbuiten) leek het me een goed idee deze tweede aflevering weer eens van wat bewegend beeld te voorzien. Op you tube is het een en ander terug te vinden wat met rally- DS-sen en de Rally du Maroc te maken heeft.
Voor degen die nog wat uitleg behoeven; gewoon op de regel klikken en je wordt door gelinkt naar het desbetreffende filmpje. Vergeet niet ook het geluid aan te zetten op je PC.
Het eerste filmpje gaat over de RdM van 1972. Helaas zijn de eerste beelden wat overbelicht maar er komen een aantal DS-sen voorbij, maar natuurlijk ook andere deelnemers.
http://www.youtube.com/watch?v=dgqpAUjuu84
Het tweede filmpje is zomogelijk nog opmerkelijker. Het gaat hierbij om de Rally du Maroc in 1970. Het filmpje bevat een aantal gave on-board beelden. Goed te zien dat de rijders de DS-sen behoorlijk van Jetje gaven in die dagen. Opmerkelijk te zien, hoewel het hier gedeeltelijk ook om verkenningsritten ging dat de coureur in het filmpje gewoon in een poloshirt met korte mouwen en open schoenen achter het stuur zit. Niks brandbare overall!
Ook de wagens waren nagenoeg standaard. In het tweede gedeelte komt ook de “korte’ fabrieks DS van Bob (Robert) Neyret nog even voorbij gereden. Neyret is door de jaren heen veruit de succesvolste DS-rijder gebleken, maar wist zich dan ook verzekerd van het beste fabrieksmateriaal.
http://www.youtube.com/watch?v=gaHuTvVioLo
Het derde en laatste filmpje toont een DS in de East African rally in ’65. duidelijk is het oude frontje nog te zien maar ik wilde hem niet aan jullie onthouden. Ook leuk is de authentieke Citroën pitsstop tussen 2 special stages in. Verder beelden van het duidelijke afzien wat de equipes gedurende zo’n rally voor hun kiezen kregen. Ook hier weer duidelijke beelden van doorwaadbare plaatsen. Hierin waren de DS’sen nagenoeg onklopbaar door hun hoog-laag verstelling die het hydro-pneumatische veersysteem hen bood. Genoeg te zien en te genieten in iedergeval.
http://www.youtube.com/watch?v=ReTkVP_Q ... re=related
Het schaalmodel
Wederom in decorering en details een onovertroffen schaalmodel. De haarlijnen in het koplampglas is hier een heel goed voorbeeld van. Makkelijk om te vergeten voor een modelautomaker maar in dit geval geweldig weergegeven. Ook de quick-release sluiting op de motorkap die de latere DS-sen allemaal meekregen is zo’n dingetje die net een model AF maken. Het frisse lichte blauw is spot-on. Minder mooi is de aansluiting van het dak, maar goed het is wel zo eerlijk om ook de zwakke(re) plekjes te vermelden. Op dit moment behoort hij toch nog even tot mijn top 5 modelletjes, en staat hij al een week of 6 op het dressoir om nog even van te genieten, voordat hij in de vitrine wordt toegevoegd. Goed te zien dat dit een echte private-entry auto was die uiterlijk nagenoeg niet afweek van een standaard DS. Of het moeten de rubberen spatlappen op het front zijn ook die verdienen een extra vermelding vanwege de goede weeergave en zelfs de aftekening van de boutjes of klinknagels is goed te zien.
Groeten en happy collecting,
Arie-Jan
