Gewoon een bar praatje

[ceegee]

Mijn vrouw had 2 vrijgezelle stokoude ooms, broers van haar moeder. De mannen hadden 2 passies en dat was de natuur en de jacht. Alle luxe was hun vreemd ze hadden bijvoorbeeld geen tv of vloerbedekking maar voor gasten was er altijd het beste zoals de beste wijn en port.
CV hadden ze niet maar een electrische zak waar ze hun voeten in staken om warm te blijven en natuurlijk sávonds een glaasje port.
Toen het fietsen minder werd moest er maar een auto komen. De jongste werd na rijp familie beraad veroordeelt tot het halen van het rijbewijs en slaagde in 1 keer.
Het werd een Volkswagen want die waren het beste, een rode 1600 TL fast back die na 10 jaar en 30.00 km werd ingeruild voor de allerduurste 504.
Ik denk 1 van de laatste , metallic champagnekleur met getinte ramen, schuifdak en alles er op en er aan, vermoedelijk door de garage aangesmeerd.
Oom had een paar eigenaardigheden, hij reed nooit harder als 60 ( waar moet iedereen zo hard heen zei hij dan ) en hij startte de auto 1 keer per dag want van vaker starten slijt de boel.
Boodschappen deed hij bij de groenteboer en de slager en de slijter want die moesten ook wat verdienen en zo kon je dus 10 jaar lang de 504 met draaiende motor voor deze winkels zien staan.
En toen ie daar een keer en bekeuring voor kreeg werden gelijk topadvocaten gebroeders Anker ingeschakeld om de zaak aan te vechten, dat wel, en ze wonnen ook nog.
Na 10 jaar zakte de 504 spontaan door zijn voegen met ongeveer 20.000 op de teller.
Daarop werd ze een rode 306 ? met kont ( ook weer een winkeldochter ) aangesmeerd.

Toen overleed 2 jaar geleden de oudste oom en het werd duidelijk dat zijn jongere broer het ook wel gezien had en die ging dus ook binnen een jaar dood. Bij de afwikkeling maakten we de garage open en de 306 was drijfnat, van binnen en van buiten. Die garage stond op een van oudsher natte plek en had geen ventilatie vandaar dat de 504 natuurlijk ook spontaan het loodje gelegd had.

De 306 was van 1996 en had inmiddels 1400 ! km gereden. De taxateur had em op een bedragje Gelukkig was ik van de kouwe kant ( bek houden ) en bijna haarloos want anders had ik ze er stuk voor stuk uitgetrokken.

Ik kom op deze bespiegeling door de reactie van beginneling enne zonder kont vind ik hem mooier veel plezier er mee

[Idranor]

Leuk om te lezen! Dat moeten een stel erg karakteristieke figuren geweest zijn!

Echter, ik prefereer de 306 mét kont!

[JT]

Mijn vader had, helaas had, 3 tantes. De zussen van zijn moeder.
3 verstokte vrijgezellinnen, hebben altijd bij elkaar gewoond. In Rotterdam. De dames hadden goede banen in het onderwijs, waren ook intelligent. En met z'n 3-en spaar je op veel zaken. Deden alledrie veel vrijwilligerswerk voor stichting Mimosa. Zijn ook alle 3 zeer oud geworden... in de 90.
Hopelijk heeft mijn vader dezelfde bouwwijze ge-erft / georven (?) en wordt hij ook gezond oud...

Heerlijk, zo'n zondagochtend praatje. Ik zit op het terras boven na een heerlijk fruit, croissants, roomboter, verssap en koffie ontbijt en op de weg aan de overkant van de wei hier tegenover is een fietswedstrijd aan de gang. ("Kom op jongu, achterop is niets te zien, hup, hup, komop, hup, hup").
Op dezelfde weg al 20 motorfietsen en 3 oldtimers (verrekte engelse lelijkerds) in tegenovergestelde richting....

Ik ga verkassen naar het terras achter, het wordt hier te warm, helaas niet toeren vandaag. Ik moet een klus afmaken en ben helaas wel de hele dag onder de pannen.

Maar dat mag de pret niet drukken, tel uw zegeningen, geniet van de mooie dingen die langs komen.

Over zegeningen gesproken: mijn jongste is jarig op 14 juli. Dit jaar wordt ze al 12. Probleem met 14 juli is dat ze altijd vakantie hebben en dat ze dus eigenlijk nog maar 2 x een feestje heeft gehad.
Gisterenavond van 19u tot 23u30 een "klassefeest" gehouden. Of ze het aanvoelen, de 4 rottere appels bleven weg, en er zaten dus, inclusief mijn oudere dochter 12 tieners in de tuin. Wat een genot. Wat een lieve kinderen, allemaal met hun eigen kwaliteiten. Party & Co gedaan. Ikke als Willem Ruis de moeilijke vragen doorslaand (gewoon de volwassenen editie gepakt). Waar de ene stottert bij het item "verboden woorden" (tekstueel uitleggen wat de anderen moeten raden) doet hij/zij het perfect bij tekenen (Grote Flip-over, vinden ze stoer) of gebarentaal...
Mooi clubke, die gaan mekaar de komende jaren, verspreid over verschillende onderwijssoorten, toch zien....
Leuk die kinderen, op de grens van vanalles; muziek (Dikke speakerset aan pc) en mogelijkheid tot jongen-meisje dingen (ik had de tuin verlicht met fakkels en kaarsen) en met z'n allen via Party & Co uitkomen op twister, voetballen, opdrachtspelletjes (ja, slingers en balonnen hingen er ook)

Nog een opdracht aan de mensheid: het kost meer energie om een stoere/changerijnige blik op te zetten dan om een glimlach op je gezicht te zetten. Probeer het eens een dag, andere mensen reageren daar ook positief op en je verbaast je af en toe over de dingen die gebeuren...
Wedden?

Zo, genoeg stichtelijke woorden, nu weer if then else bitn..ken

[ZEN]

@Vectorix: leuk verhaal. Alleen zitten er een paar tijd-technische "hobbels" in.
De Anker-broertjes waren in die tijd volgens mij nog geen gevierde advocaten, hooguit veelbelovende studenten...



Een 306 moet OF een sedan (heb ik gehad) OF een cabrio (de mooiste cabrio met de 504) OF een break (heb ik ook gehad, als leaser) zijn.
De hatch is juist wat anoniem...



@JT: je gaat met dit weer toch niet klussen??? Dit is weer om je binnen op te sluiten met de verrijdbare airco (nee, niet de auto) aan. Alleen even naar buiten om de hond uit te laten, die zelf zo snel mogelijk weer terug wil.
Dit is geen weer voor een collie!

[JT]

Wacht, even een fotootje van de werksituatie...



De oplettende kijker ziet een glaasje links staan, welke er, geloof me, net staat.
Onder een boom met mooi bladerenblad, de hele dag telkens meedraaien met de zon. Heerlijk briesje hier....
Mijn dochter zit net in de zon, d'r koppie net boven mijn notebook uitstekend.
Btw, een heerlijk nieuwe notebook met 17" scherm...

Werkhouding in chaise longe (vergeef de spelling) is niet arbo, maar die komt vandaag toch niet controleren...


Ik moet helaas momenteel weer veel te veel werken door allerlei omstandigheden...
Maar als het dan moet, dan wel een beetje combineren....

[Evert G.D]

Hahaha, Vectorix, ik heb dat verhaal met stijgend plezier zitten lezen. Schitterend. Vroeger had je op tv het programma 'Showroom', daar hadden die 2 uitstekend in gepast. Prachtig, dat soort 'oorspronkelijke' mensen. De auto 1 x per dag starten, anders slijt de boel maar

Magnifique!!

[Fonque]

Vectorix, Inderdaad een prachtig verhaal (ook op de gebroeders Temming van van Kooten en de Bie toepasbaar: Dort is die baanhof!). Maar ik reageer eigenlijk vanwege de beschrijving van de 306. Zie de foto en mijn onderschrift. Die van mij heeft trouwens bijna 189.000 op de teller staan.

[ceegee]

Is wel hetzelfde maar het is em niet denk ik vanwege de km stand. Hij is trouwens in de familie gebleven maar wij overlopen elkaar niet zo en om der nou naar te gaan informeren ?
Ik hoor vast wel eens waar ie gebleven is.

Webmaster waarom hebben we geen emotion met een glaasje bier

[Edzo]

jawel hoor....

[Evert G.D]

En met een glas wijn

[Edzo]

gr. Edzo. Proost trouwens.

[Evert G.D]

AHHH! Thnx!

Santé!! Dat ga 'k volgende week weer vaak roepen in La Douce France. Maar eerst vrijdag naar Duitsland/West Polen.

[Martijn]

mooi dat verhaal zeg! Doet me denken aan de eerste eigenaresse van mijn 505 STI. Deze mevrouw, pardon mejuffrouw had op 65 jarige leeftijd haar rijbewijs gehaald. Daarvoor was ze actief non, dus nooit getrouwd, maar op haar 65e beslot zij voor haar bejaarde vader te gaan zorgen. En wat is dan mooier dan samen te gaan toeren in een automobiel? Dus toen het rijbewijs gehaald was moest er een auto komen. Dit speelde eind 1979. De peugeotdealer in Oss had een ruime nieuwe auto in de showroom staan, met stuurbekrachtiging en automaat en een keurige kleurencombi van beige metallic met lichtbruin leder. Deze auto werd gekocht. Op de koopbon staat vermeld dat als extra geleverd werd een schuifdakkap, radio en ribo matten (alles nog aanwezig). Ook stond er met grote letters op niet tectyleren . Toch nog 2000 guldens korting gehad en daar reed ze dan. Auto werd na 20 jaar trouwe dienst met 40000km cadeau gedaan aan haar nichtje die met twee kleine kinderen een auto goed kon gebruiken. Jaren later heb ik de auto ban haar gekocht, met gebruikssporen en inmiddels 90000 km....
Uit respect voor de eerste eigenaresse heet ze nu ook Juffrouw Annie !

[ceegee]

Ha Martijn dat doet me denken aan mijn tante Rie , een vrijgezelle dame die in de verpleging zat op cruise schepen . Als ze thuis was dan woonde ze bij haar moeder.
Hoe weet ik niet maar ze kreeg toen ze zo 60 was kennis aan een weduwnaar, directeur van de Rotterdamse bank met een gehandicapte dochter en de match zoals wij dat nu noemen was gemaakt.

Tante Rie trok met moe bij Bote ( zo heette de man ) en dochter in .

En toen vond Rie het ook nodig dat er een auto kwam; beiden geen rijbewijs uiteraard maar dat ging Rie halen.Eerst werd er een rooie Daf 33 gekocht met dubbele bediening ??-??-BR waarmee Rie les kreeg.

Wij noemden de auto Botes racekar.

Maar omdat Rie de lessen te duur vond en ze bovendien regelmatig voor het examen zakte ging ze al rap alleen op pad of met iemand die een rijbewijs had.
Op een van de ritjes vloog ze in Leeuwarden over de kop ; " t was net een centrifuge zei ze lachend ". en toen kreeg ze een nieuwe 33 ??-??-BZ.

Deze auto noemden wij Botes zenuwkar.

Nadat examinatoren ( die kregen der behoorlijk van langs )haar niet meer durfden af te wijzen haalde ze haar rijbewijs. en de auto benutte ze door dochter en collega's naar de sociale werkplaats te brengen.
Op een dag kwam ze aangelopen en vroeg me of ik even kon helpen er was wat met de auto.
We liepen het stadje in en daar stond ie de Daf 33 .

Hoe ze het voor mekaar gekregen had mag Joost weten maar ze had de Daf zo gemanoevreerd dat er een paaltje tussen de bumper en de auto zat.

Zoiets krijgt niemand voor elkaar maar zij wel. We zijn naar huis gelopen en ik heb de Directeur Gemeentewerken, een kennis van mijn pa, gebeld en die heeft het paaltje eruit laten halen.
Toen heb ik ( zonder rijbewijs ) de Daf weer naar huis getuft.

Overigens is Rie haar auto carriere geeindigd met een Daf 55 Marathon ,dat noemde ze zelf haar straaljager.

[Evert G.D]

Tja, nu we 't toch over Dafjes hebben. Een verhaal van zo'n 30, 35 jaar geleden. Een buurtbewoner, Piet Lam ('Lammechie' noemde iedereen 'm), wilde graag z'n rijbewijs halen. Hij was al behoorlijk op leeftijd, een jaar of 60, 65. Schakelen ging niet meer zo best op die leeftijd, dus ging hij lessen in een Daf.
Jaren was 'ie aan het lessen, maar telkens zakte hij voor het examen. Maar Lammechie volhardde: hij moest en zou dat roze papiertje halen. Al was het maar om gezichtsverlies te voorkomen.
Omdat al die lessen behoorlijk in de papieren gingen lopen, besloot Lammechie zelf een Daf te kopen en er dubbele bediening in te zetten. De instructeur kon dan in 's mans eigen auto mee en dat scheelde natuurlijk geld.

Trots werd de auto elke dag de garage uitgereden en pontificaal op de dam geparkeerd. Zo kon iedereen zien dat Lammechie een auto had. De dubbele bediening zag je immers toch niet aan de buitenkant! Tot op een goede (of kwade?) dag. Lam stapte 's avonds in de Daf, om de auto weer in de houten garage naast het huis te zetten. Langzaam liet hij het autootje de garage in lopen. Toen 'ie binnen was, trapte hij op de rem. Althans...dat dácht hij. Maar hij presteerde het - ondanks alle lessen, het waren er honderden - om zich bij een auto met slechts twee pedalen nog te vergissen. Dus trapte hij knalhard op het gas. Met het gevolg dat de Daf er aan de achterkant weer uit kwam En daar stond die arme zooiesteker weer buiten met Daf en al, midden in de groententuin. Gelukkig was het hout van de achterwand niet zo geweldig goed meer, de Daf had het geweld nog redelijk doorstaan...

Het gevolg van dit verhaal: de arme Daf werd verkocht aan een autohandelaar in de buurt, bijgenaamd 'Job de Poem', die er ongetwijfeld een zeer lage prijs voor betaalde en Lammechie heeft nóóit meer achter een autostuur gezeten. Naar verluidt na een uitdrukkelijk verbod van zijn vrouw....

[ZEN]

Dat is inderdaad een AMAI waard, Evert!